PÁCIDO CASTRO DEL RÍO FIGURABA NA LISTA DE CANDIDATOS A SER HOMENAXEADO NAS LETRAS GALEGAS 2018

Plácido Ramón Castro del Río, orixinario de Corcubión, pero cambadés de adopción foi un escritor, xornalista e un destacado tradutor ademais dun importante representante do galeguismo de entreguerras. Exiliado durante a ditadura, foi o impulsor do Galician Programme na BBC, a primeira emisión radiofónica en lingua galega da historia.

Plácido Ramón Castro del Río, nacido en Corcubión o 25 de xaneiro do 1902 e falecido en Cambados o 17 de xullo de 1967, foi un escritor, xornalista e tradutor galego. Foi unha figura destacada do galeguismo de entreguerras, así como unha activa figura da cultura galega na diáspora, durante a súa estancia no Reino Unido despois da Guerra Civil.

Casa natal en Corcubión

Era fillo de Plácido Castro e de Eufrasia do Río. Tivo unha irmá chamada Hermitas Castro, nove anos maior. Cando tiña seis anos os pais trasladáronse ao Reino Unido, e en 1911 estaban establecidos en Cardiff. O pai era empresario do carbón, e naquel entón, Gales era unha das grandes rexións mineiras da illa. No Reino Unido proseguiu os seus estudos, primeiro en Cardiff e posteriormente na cidade de Scarborough, onde estudou ata secundaria. Logo mudouse a Glasgow, onde estudou Arquitectura naval na universidade desa cidade entre 1918 e 1921. Tamén realizou estudos complementarios no Royal Technical College da mesma cidade. Durante esa etapa universitaria comezou o seu labor como tradutor. Esporadicamente visitaba Galicia, pasando tempadas na vila de Cambados, na cal participou en actividades culturais.

Posteriormente, asentouse en Londres, desde onde, en 1927, comezou a súa colaboración cos xornais O Pobo Galego e Informacións, así como en publicacións próximas ás Irmandades dá Fala, como A NosaTerra e Céltiga.

Regreso a Galicia
En 1930 retornou a Galicia, e ao pouco empezou a colaborar coas Irmandades dá Fala. En decembro de 1931, converteuse en membro da Asemblea Fundacional do Partido Galeguista, e foi votado para o Consello Permanente. O seu peso no Partido Galeguista era tal que, na III Asemblea (1933), foi o membro que máis votos recibiu para as eleccións á executiva do partido, con 1.654 votos.


19 de xuño de 1932. Nesta foto de grupo aparecen, entre outros: Ramón Vilar Ponte, Fernández del Riego, Antón Vilar Ponte, Plácido Castro, Otero Pedrayo, Ramón Rodríguez Somoza, Manuel Beiras, Manuel Lugrís, Castelao, Suárez Picallo, Carlos Maside e Alexandre Bóveda.
No ano 1933, participou como representante de Galicia no IX Congreso de Nacionalidades Europeas celebrado en Berna, onde se considerou a Galicia como unha nación, o cal posteriormente serviu a Castelao para defender a condición nacional de Galicia.




A declaración institucional presentouse en galego e en inglés, e nela declarouse:

"O Partido Galeguista, partido nacional dous galegos, representado non parlamento español polos deputados Otero Pedraio, Castelao e Suárez Picallo, declara solemnemente (...) que conta con máis de dous millóns de almas e habita a totalidade do territorio de Galiza, é unha nación ben definida, que se diferencia claramente dúas outros pobos que habitan España. A súa orixe, a súa historia, ou seu idioma, e vos seus costumes xustifican esta diferenza dunha maneira absoluta".
En 1936, co levantamento militar contra a República, detivérono en Muxía e procesárono. Foi condenado á inhabilitación absoluta, ao desterro de máis de cen quilómetros de Muxía e unha cuantiosa multa. Por mor disto, instalouse en Coruxo (Vigo), onde se dedicou á tradución de poesía inglesa. En 1944, casou con Jesusa Piñeiro en Cambados, e do matrimonio naceron oito fillos.

Segunda etapa no Reino Unido
Debido á inhabilitación que pesaba sobre el e á ditadura, exiliouse, primeiro en Portugal e finalmente de volta no Reino Unido, onde se asentou en Londres. Alí traballou durante seis anos como locutor-redactor da BBC, onde realizou o Galician Programme, a primeira emisión radiofónica estable en lingua galega. Durante este período, colaborou tamén con xornais como Xornal de Notícias do Porto, A Nación de Buenos Aires e Galicia Emigrante.

Regreso definitivo a Galicia
Despois de que se levantase a inhabilitación que pesaba sobre el, volveu a Galicia; residiu en Cambados e traballou no Instituto Laboral de Vilagarcía, onde exerceu como profesor de inglés. Os xornais cos que colaborou nesta época foron o Diario de Pontevedra, O Pobo Galego e, especialmente, Faro de Vigo. Tamén participou activamente na promoción da Festa do Albariño, na creación da Romaría Vikinga de Catoira en 1961, e do Ateneo Ullán.


 A revista Grial publicou en 1963 a súa tradución de Rubáyiát, de Omar Khayyam, vertida ao galego desde a versión inglesa de Edward Fitzgerald, e en 1967, xa a título póstumo, un ensaio sobre W. B. Yeats.